- Jak możesz tak mnie zostawić?! Usłyszała tylko trzaśnięcie drzwiami. Choć Alec

Brunet cały napięty obserwował jak ci odchodzili. Kurwa, mógł zadzwonić!
Alec wyczuł jej konsternację i poklepał ją po ramieniu.
- Jest ci tam aż tak źle, że musisz uciekać? - zapytała łagodnie.
- W takim razie do widzenia. I władczy wig odwrócił się do niego tyłem. Pozdrowił
- Proszę wybaczyć, że drążę być może nazbyt osobiste kwestie, ale jaki rodzaj uczynności ma pani na myśli?
plan działania nie przewidywał gwałtownych ruchów, jedynie spokojne i metodyczne rozpracowywanie przeciwnika.
Potem trącił łokciem Aleca, pomagając mu w ten sposób przezwyciężyć oszołomienie.
Zrozumiał, że jest mu obojętne, co zrobi i jakich użyje środków. Najważniejsze, żeby była bezpieczna. Schował ostrze i odłożył nóż. Potem zdjął pasek z jej uda. W pokoju było ciepło, ale ona miała lodowate dłonie. Gdy poczuł ten chłód, zrobiło mu się jej bardzo żal. Jeszcze mocniej zapragnął opiekować się nią i ją chronić. W napięciu patrzyła, jak wstawał. Próbowała przygotować się na to, że za moment ją odrzuci, odejdzie, Kiedy jednak wziął ją na ręce, nie potrafiła ukryć zaskoczenia.
Becky ścisnęła kurczowo rączkę parasolki. Wist uważany był za grę raczej
- Jak się pani podoba w Cordinie?
Przestąpiła ostrożnie próg i zajrzała do środka. Już chciała znaleźć jakiś wykręt, ale Alec
- Od... od jakiś ośmiu godzin.
przecież nie wkroczy pomiędzy nich niczym Bataman ratujący Gotham City. Wcale by
pamięta. Rebecca odziedziczyła tę fatalną przypadłość.

fałszująca akty urodzenia. Jak na złość miejscowość leżała właśnie
- Nie - wyszeptała. - Facet... Zaskoczył mnie.
bronią jest schowany w bucie nóż. Meksykanka miała czas, by
uderzając o biurko. Stanęła obok Joann i zamarła, patrząc na
nieludzki pomruk. Prawie zawyła z rozpaczy, teraz już rozumiała,
130
„po". Nie znosiła tej przepaści, która powstała między nią a jej
zdarzało się nader rzadko.
Chłopiec bardzo się zezłościł.
Miała dziki wyraz twarzy. Chase zauważył, że po nogach ciekną jej strużki krwi. Koszula przykleiła jej się do
szedł za nią. Trzymał się jakieś trzydzieści metrów z tyłu, by nie

sobie na trzykołowym rowerku. Rok później, jak sądziła, zacząłby
an43
Złapała torebkę i pospiesznie wyszła.